Rozdział XXII „Ale mama wyluzuj, siądź z nami i delektuj się ciachem.”

25 dzień wakacji

24.07.2012r, wtorek, ranek, zatłoczone metro
No fuck! Znów zaspałam i Mag zamiast mnie obudzić to wzięła Jackoba do redakcji. Jadę właśnie metrem i mam nadzieję, że za bardzo mi się nie oberwie za spóźnienie. Rano nawet nie patrzyłam co na siebie zakładam i okazało się, że akurat w ręce wpadły mi: krótkie zielone spodenki, biała marszczona koszula z czarna muchą przyczepioną pod szyją, jeansowa kurtka z nadrukiem wyścigowym na plecach. Nie powiem, zestaw mi się nawet spodobał. Wyglądałam tak nie jak menel i niezbyt elegancko. Lubię tak mieszać ciuchy. Oczywiście jeszcze obowiązkowo moja ulubiona brązowa torba na ramię, białe conversy, kilka bransoletek. Dzisiaj w Londynie było wyjątkowo ciepło. Chyba niepotrzebnie brałam kurtkę, bo jest mi gorąco. Jaaa, jest tu tyle ludzi, że z trudem mi się pisze. Dokończę jak znajdę chwilę podczas opieki nad Jackobem.
~~~~~~~~~~~~***~~~~~~~~~~~~

Brunetka zamknęła zeszyt, schowała go do torby i wstała z miejsca, które natychmiast zajął jakiś młody chłopak. W metrze było mnóstwo ludzi śpieszących się do pracy, na spotkania, wizyty u fryzjera, kosmetyczki, doradcy finansowego czy na zakupy. Dla większości nie starczyło miejsc siedzących więc musieli stać. A przede wszystkim byli to starsi ludzie, chorzy czy słabsi. Młodzi pozajmowali siedzenia i udawali, że nie widzą innych. Może chcieli za wszelką cenę pozbyć się poczucia winy? Anabell tylko potrząsnęła głową przerywając te dość smutne przemyślenia o tym jaki niesprawiedliwy jest świat i ze stwierdzeniem „takie niestety są uroki życia w tych czasach” wyszła z metra na swoim przystanku.
Gdy szła chodnikiem w stronę redakcji „Teen” jej telefon zawibrował.

„to co, dziś wieczór seans u mnie? Zrobimy sobie babski wieczór. Skoro chłopcy idą na kręgle to my możemy też zaszaleć xx Danielle”

„Bardzo chętnie… ale mam nadzieję, że horrorów nie będzie :D Bella”

„Skoro nalegasz. :D Kogo jeszcze zaprosić? D”

„Może Perrie? Polubiłam ją :] B”

„Chciałam to zrobić, ale nie ma z nią kontaktu. :[ D”

„To zapraszaj kogo chcesz… oprócz Eleonor. Wiesz, jeszcze zbytnio nie mam ochoty nawiązywać z nią bliskich kontaktów :D B”

„Nawet nie myślałam o tym, żeby ja zaprosić. Xd Ale przyjaciółka Nialla, Amy jest w Londynie. Może ona przyjdzie? D”

„Chętnie ją poznam. :> B”

„To o 19 u mnie. Najlepiej nie planuj nic na poranek, bo przed 10 a.m. nie wyjdziesz xx …adres… Do zobaczenia xoxo Dan”

„Nie mogę się doczekać :* B” – i tym smsem kończąc rozmowę, bo właśnie zobaczyła na korytarzu Margaret. Brunetka podbiegła do niej i przywitała się buziakiem w policzek.
- Cześć. Wiesz, mogłaś mnie po prostu obudzić, a nie brać młodego ze sobą. Jakbym nie zdążyła miałabyś problemy – powiedziała Bella.
- Nie martw się, nic by się nie stało. W razie czego Aleksha, makijażystka by się nim zajęła. Ale sokoro już jesteś to ty się nim zaopiekujesz. Za maksimum dwie godziny kończę i idziemy gdzieś na obiad, wspólnie, bo ostatnio prawie w ogóle nie spędzamy razem czasu. Może nawet pójdziemy na zakupy – zaproponowała Mag i uśmiechnęła się podając dziewczynie Jackoba.
- Dobra, to leć już. My się gdzieś spokojnie pobawimy i będziemy tu za dwie godzinki. Jakby coś to pisz – Ana pomachała w jej stronę telefonem. A później zwróciła się do kuzyna:
- Przykro mi młody ale nie wzięłam dzisiaj klocków więc trzeba będzie znaleźć sobie inne zajęcie.
- Szkoda – powiedział chłopczyk ze smutną minką.
- A jak myślisz, co tu można fajnego robić? – zapytała dziewczyna.
- Możemy pozwiedzać!
- No dobrze, ale trzymasz się mnie i nigdzie sam nie odbiegasz – pouczyła go Bella.
- Okeeej.
I ruszyli do windy chcąc zacząć zwiedzanie od samej góry. Na ostatnim piętrze korytarz był zwykłym wąskim korytarzem i nie było tam nic ciekawego. Po obu stronach dębowe drzwi, z małymi tabliczkami informującymi o osobach, które mają tam swoje biuro.  Tylko na końcu stały drzwi, dodatkowo zabezpieczone wyciszającą warstwą i zdawały się królować nad całą resztą. Widniała nad nimi złota tabliczka z napisem „BOSS”. Żadnego imienia i nazwiska, po prostu ten jeden wyraz, tak jakby każdy miał wiedzieć o kogo chodzi.
- Nudaaa – ziewnął Jackob i zjechali na niższe piętro. Tutaj znajdowały się raczej szklane szyby oddzielające pomieszczenia od korytarza, tak, że wszystko było widoczne. Były tam głównie stanowiska komputerowców obrabiających zdjęcia, pokój z przeróżnymi ubraniami znanych marek, pomieszczenie gdzie pracownicy siedzieli i rozmawiali podczas przerw, i różne inne. Znajdowały się tu w sumie biura wszystkich ludzi pracujących nad gazetą, jej wyglądem i tekstem.
Anabell i Jackob zwiedzili pomieszczenia, porozmawiali z niektórymi pracownikami, jedna z kosmetyczek, mająca akurat przerwę, poprosiła Bellę, czy może wypróbować na niej jeden makijaż. Efekt był świetny. Dziewczyna, przymierzyła też kilka ciuchów, a fotograf (miły chłopak na oko 19 lat) zrobił jej kilka fotek, które od razu wydrukował i jej dał. Ogólnie fajnie bawili się przez półtorej godziny. Nawet Jackob, którego nie interesowały ciuchy, fryzury i makijaż, znalazł sobie zajęcie, bo patrzył, jak grafik obrabia zdjęcia.
- Tu jest super – powiedział do Belli gdy wychodzili.
- No wiem – pokiwała głową dziewczyna nie dowierzając jak mili ludzie tu pracują. W ręku trzymała kilka fotek z „sesji”.
- Papa – krzyknęli do wszystkich pracowników, gdy wchodzili do windy.
- Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś wpadniecie – odkrzyknęła jedna z fryzjerek z uśmiechem.
- Możliwe, bo Mag tu pracuje! – powiedziała Anabell.
- Margaret Black, ta nowa? – zapytał z uśmiechem fotograf.
- Tak, to moja ciocia.
Dalej już nie było czasu na rozmowę, ponieważ wszyscy musieli zająć się jakimś zespołem przed wywiadem, a poza tym winda już się otworzyła i wyszły z niej… dziewczyny z Little Mix. Bella w pierwszej chwili nie wiedziała co one tu robią, ale przypomniała sobie, że to zapewne o ich wywiad chodziło. Podbiegła do Perrie przytulając ją. Blondynka zaskoczona jej widokiem odwzajemniła uścisk i zapytała:
- Co ty tu robisz?
- A wiesz, Margaret, moja ciocia tu pracuje, a ja rano zaspałam, ona wzięła Jackoba ze sobą i musiałam tu przyjechać, żeby się nim zająć – powiedziała na jednym wdechu Anabell.
- Perrie, kto to jest? – zapytała z uśmiechem Jade.
- To jest Bella, dziewczyna Harrego, którą poznałam na marchewkowej imprezie Louisa. Bella to są Jesy, Jade i Leigh – blondynka po kolie wskazywała na dziewczyny.
- Miło cię poznać, ostatnio gazetki się rozpisywały o Twoim związku z Harrym – powiedziała Jesy przytulając ją. Inne dziewczyny zrobiły tak samo.
- Dobra laski, kończcie pogaduchy, bo zaraz wywiad! – krzyknęła wesoło jedna z makijażystek. Dziewczyny już chciały odejść, gdy Bella złapała Perrie za nadgarstek i zapytała:
- Poczekasz chwilę? Mam pytanie.
- No spoko – odpowiedziała, a do przyjaciółek krzyknęła – Ja za sekundę wrócę.
- No to… bo dzisiaj Danielle organizuje małe girl party u niej o 19. No i pomyślałam, że wpadniesz. Jeżeli oczywiście nie będziesz zajęta. Wiesz, Dan się o Ciebie martwi.
- Ja nie wiem… - próbowała się wykręcać blondynka ale Bella ucięła dalszy wywód i powiedziała:
- Zrobisz jak chcesz. Będziemy my i jeszcze Amy, przyjaciółka Nialla, bo jest właśnie w mieście. Naprawdę będzie fajnie jak przyjdziesz. Nie musisz się przed nami chować tylko dlatego, że pokłóciłaś się z Zaynem. Jesteśmy z Tobą.
Później szybko wsiadła do windy z Jackobem i ruszyli na dół.
- Kto to był? – zapytał chłopiec gdy jechali na dół.
- Moja koleżanka – uśmiechnęła się do niego Bella – A co?
- Ładna – odpowiedział.
- Wiem, chciałabym wyglądać jak ona.
- Ty też jeden ładna – powiedział chłopczyk słodko się uśmiechając.
- Oj ty to potrafisz wmówić to każdemu – brunetka wzięła go na ręce i dała całusa w policzek – A ty jesteś strasznie słodki i kochany.
Winda zatrzymała się na dole.
- A to nie idziemy do mamy? – malec lekko się wystraszył.
- Niee, jeszcze mamy trochę czasu, więc zdążymy zjeść coś słodkiego. Co powiesz na ciacho i shake’a? – zapytała dziewczyna kierując się w stronę kawiarni.
- Supeeer!
I takim oto sposobem dostali później opieprz od Margaret za to, że opychają się słodyczami przed obiadem.
- Ale mama wyluzuj, siądź z nami i delektuj się ciachem – powiedział do niej Jackob. Ona z Bellą spojrzały się na siebie zdumione, że mały zna już takie słownictwo.
- Ja go tego nie nauczyłam – Ana podniosła ręce w geście obrony po czym razem z ciocią wybuchły śmiechem, a Jacky nie wiedział o co chodzi i strzelił na nie focha. Jednak zakupy zrobiły swoje i nowy samochód na pilota przekonał go do zapomnienia o całej sprawie.
- Jak tam Paul sobie radzi? „Naprawił” już tą typiarkę? – zapytała brunetka w drodze powrotnej nawiązując do wydarzeń sprzed kilku dni kiedy to mąż Margaret przedłużył wyjazd, bo klientka oprócz powiększenia biustu zażyczyła sobie korekty nosa i liposukcji. I to tylko w jego wykonaniu, a co pacjent karze to lekarz, który dba o popularność musi niestety zrobić.
- Wraca w piątek. Nie mogę się już doczekać. Podobno już po operacji ale musi zobaczyć  czy nie będzie powikłań. Tęsknie za nim – odpowiedziała jej ciocia.
- Nie martw się, wynagrodzi ci wszystko jak tylko się tu pojawi – uśmiechnęła się Bella przypominając sobie o planie jaki ułożyli razem z mężem cioci.
- Ty! Ty coś wiesz – stwierdziła Mag – Paul mówił mi też coś podobnego przez telefon. Gadaj co knujecie, bo nie będzie kolacji – pogroziła jej palcem.
- haha nie mogę, a poza tym to chyba nie będzie mnie na kolacji. Miałam cię właśnie spytać, czy mogę jechać do koleżanki na noc. I czy masz coś na jutro rano zaplanowane, bo przed 10 pewnie nie wrócę.
- No dobra chyba ci pozwolę. Jutro mam akurat wolne, więc nie będzie przeszkód. Tylko masz wrócić przed 13 – Mag zgodziła się bez problemu.
- Kocham cię! – Anabell rzuciła jej się na szyję.
- Ej uważaj! Prowadzę! Chyba nie chcesz spowodować wypadku i nas wszystkich pozabijać? – kobieta uśmiechnęła się ciepło.  

24.07.2012r, wtorek, dom, popołudnie
Muszę stwierdzić, że wypad na miasto z Mag i Jackobem był naprawdę udany. Mam kilka nowych ciuszków i dwie pary jeszcze pachnących sklepowymi półkami butów. W redakcji było meeega. Naprawdę pracują tam super mili i przyjaźni ludzie. I ta sesja, haha nie spodziewałam się. Fotograf to niezłe ciasio ale już mam moje Haziątko. Zdjęcia, które dostałam chyba oprawię w ramki, bo to jedyne na których jako tako wyszłam. Ciekawe jak to jest być fotogenicznym? :D
Niedługo trzeba się zbierać do Danielle. Nie mogę się doczekać, aż poznam Amy. Skoro przyjaźni się z Niallem to musi być miła. I pewnie też jest ładna.
~~~~~~~~~~~***~~~~~~~~~~

- No cześć – przywitała się od progu Bella.
- Hejka – Danielle, która otworzyła drzwi zaprosiła ją do środka.
- Dan, mam nadzieję, że nie będziesz zła, ale spytałam się Perrie, a raczej zaprosiłam ją na dzisiaj. Spotkałam ją w redakcji u mojej cioci – powiedziała na jednym wdechu brunetka.
- To super! Wiesz przecież, że sama chciałam ją zaprosić więc nic się nie stało. Nawet lepiej gdy przyjdzie, bo wtedy będę mogła z nią porozmawiać.
- Amy już jest?
- Jestem! – odkrzyknął głos z wnętrza i po chwili w korytarzu pojawiła się ładna brunetka – A ty to pewnie Bella? – zapytała z przyjaznym uśmiechem.
- Um, tak. Cześć – powiedziała nieśmiało brunetka. Amy nie zwracając uwagi, że dopiero się poznały mocno ją przytuliła. Przez godzinę dziewczyny wygłupiały się, malowały paznokcie i przygotowały przekąski żeby mieć co podjadać podczas filmu. Gdy siedziały już w salonie i Dan miała wcisnąć „play” ktoś zapukał do drzwi. Okazało się, że Perrie jednak zdecydowała się dołączyć.
- Hej – powitały ją wszystkie dziewczyny i zamknęły w uścisku.
- Przyszłam ale to nie powód żeby mnie od razu dusić – zaśmiała się Perrie.
- Dobra, dobra. Wchodź szybko, bo film już czeka.
Gdy znów miały już włączać film, rozdzwoniła się komórka Belli.
- Halo? – odebrała.
- No cześć skarbie! – odezwał się wesoły głos Harrego – Co tam u Ciebie?
- Spo… - zaczęła dziewczyna ale Danielle wyrwała jej telefon z ręki i z uśmiechem powiedziała do Harrego – Wszystko dobrze, Bella żyje, ale teraz panu już dziękujemy. Jutro sobie pogadacie, bo teraz jesteśmy niestety zajęte.
- C-co to było? – zapytała zdziwiona Bella.
- To jest babski wieczór, a Harry nie jest dziewczyną, więc przykro mi ale będzie musiał poczekać – dziewczyna wzruszyła ramionami – A i komórkę konfiskuję na wypadek, gdyby co – uśmiechnęła się i po chwili wróciła do salonu. Tym razem mogły obejrzeć „Statek miłości” bez przeszkód. W którymś momencie usłyszały cichy szloch i gdyby nie cisza, która zapanowała w filmie pewnie by go nie usłyszały. Okazało się, że to blondynka siedzi skulona w rogu kanapy i ukradkiem wyciera łzy.
- Perrie co się stało? – zapytała Amy, która już wcześniej poznała dziewczynę.
- ja-ja już tak nie mogę. Ja go kocham rozumiecie? A on… ten debilnie olał. Kompletnie – schowała twarz w dłoniach i wybuchła płaczem na nowo.
- Ćśśśś – szepnęła uspokajająco Bella i przytuliła ją – Chyba trzeba było jednak horror obejrzeć – próbowała rozładować atmosferę.
- Powiesz nam o co dokładnie chodzi? – dopytywała się Amy.
- Na tej imprezie u Louisa wszystko jeszcze było dobrze. Świetnie się bawiliśmy, a później było to zamieszanie z El i nie wiem gdzie on był ani co robił ale mnie olał. Zostawił mnie samą. Nie miałam ochoty nawet się z nim kontaktować. Debil. Później nawet nie zadzwonił. Dupek.
- Musimy coś z tym zrobić! – powiedziała stanowczo Danielle.
- Taaak … tylko co? Jutro muszę się z nim pokazać na jednym z pokazów dla Jackobsa. Nie wiem czy będę w stanie.

___________________________________________

Małe opóźnienie ale nie miałam niestety neta :///

Musze was też trochę opierniczyć leniuszki, bo coś słabo z komentarzami pod ostatnim :[ A one mnie motywują i inspirują do pisania. Tak więc (ja do niczego nie zmuszam ale byłoby fajnie) każdy kto przeczyta daje tu koment <33333333

niedługo kolejna historyjka związana z Liebster Award i !!! Versatile Blogger!!! Haha ale się ciesze z kolejnej nominacji ♥♥♥

Przepraszam za błędy ale nie mam siły już sprawdzać po raz drugi całego tekstu i idę ogladac film

hehuehuehuehue

xoxo